نگاهی به قهرمانی استقلال تهران
نشان تجارت - تیم فوتبال استقلال توانست عنوان قهرمانی رقابت‌های لیگ برتر را ۳ هفته مانده به پایان مسابقات کسب کند.
تیم فوتبال استقلال در هفته بیست‌وهفتم رقابت‌های لیگ برتر توانست با نتیجه ۲ بر یک از سد فولاد خوزستان عبور کند.
شاگردان فرهاد مجیدی با این پیروزی ۶۳ امتیازی شدند تا با توجه به شکست ۲ بر یک پرسپولیس مقابل سپاهان سه هفته مانده به پایان رقابت‌های لیگ برتر عنوان قهرمانی را کسب کنند. اختلاف آبی‌پوشان با شاگردان گل‌محمدی در صدر جدول به ۹ امتیاز رسید و با توجه به قانون بازی رو در رو و قانون گل زده در خانه حریف، بدون احتساب تفاضل گل، استقلال توانست عنوان قهرمانی را به دست آورد.
۹ سال گذشت، ۹ سال از قهرمانی قبلی استقلال در لیگ برتر، ۹ سال سخت و طاقت‌فرسا، ۹ سال با اشک و خنده، ۹ سال با سرما و گرما، ۹ سال با آخرین باری که آبی‌ها احساس غرور کرده بودند.
این هوادار هرگاه در این مدت خسته شد اجازه نداد خستگی‌اش را تیمش ببیند، پرچم و پیراهن را برداشت و به ورزشگاه آمد؛ اگر تیمش شکست خورد و کمرش شکست، دستش را گرفت تا با هم بلند شوند.
پایان فصل گذشته را یادتان هست؟ استقلالی‌ها خسته و درمانده از قهرمانی رقیب در لیگ و نایب قهرمانی در در جام حذفی؛ دیگر بس بود، وقتش بود شیر آبی بلند شود و دوباره غرش کند، وقتش بود تاج و تخت را پس بگیرد.
استقلال تا پیش از امسال، آخرین بار با کاپیتانی همین فرهاد مجیدی در اهواز در سال ۹۲ قهرمان شده بود. فصل که شروع شد استقلال خوب بازی نمی‌کرد، ولی امتیاز می‌گرفت و در همان ابتدا خودش را در صدر جدول قرار داد. تیمی که گاهی لغزید، ولی حواسش بود لغزشش به باخت کشیده نشود.
موضوع مهم این بود، استقلالی‌ها به این باور رسیده بودند، زیبا بازی کردن شاید دیگر در اولویت نیست و حالا قهرمانی مهم است.
استقلال مصمم‌تر شد؛ مصطفی آجورلو به استقلال آمد که نمی‌توان نقشش را در موفقیت و آرامش آبی‌ها انکار کرد؛ مدیری که شاید تعداد مصاحبه‌هایش از روزی که مدیرعامل شده به اندازه تعداد انگشتان یک دست باشد، ولی آرامش را به آبی‌ها تزریق کرد و در این راه، چندین جنبش مثل گرفتن حق تبلیغات محیطی را به راه انداخت و موفق هم شد.
کادرفنی استقلالی‌ها حفظ شدند تا فرهاد مجیدی، تیم را خودش ببندد. هرچند وعده فرهاد درباره بازی زیبا و تماشاگرپسند هرگز محقق نشد، اما موفق شد با همین بازیکنان، قهرمان لیگ برتر شود، البته فرهاد امسال بالغ‌تر شده بود و این موضوع را در رفتارش هم می‌دیدیم. دیگر خبری از قهر کردن و استعفا‌ءهای گاه و بیگاه نبود، علاوه بر آن، فرهاد به خوبی این موضوع را متوجه شده بود که کامل نیست و به یک دستیار خوب که از لحاظ فنی قوی باشد نیاز دارد. به همین دلیل هم به سراغ گابریله پین رفت و او را به کادر استقلالی‌ها اضافه کرد.
از بازیکنان نمی‌توان گذشت؛ استقلال خلاف سال‌های گذشته ستاره‌ای مثل مهدی قائدی نداشت که بازی‌هایش را دربیاورد، ولی بازیکنان جوان این تیم مثل امیرحسین حسین‌زاده به خوبی درخشیدند و در جا‌هایی که نیاز بود، عصای دست فرهاد شدند.
و اما مهم‌ترین رکن قهرمانی استقلال؛ هواداران، هواداران و باز هم هواداران. آن‌ها که پای این تیم ایستادند و در نهایت شب گذشته پاسخ ۹ ماه ایستادگی‌شان را دیدند. استقلال قهرمان لیگ برتر شد و حالا تاج سر فوتبال ایران است.
*نویسنده
